Looking from the waterfront I see a sleeping city, a city dressed in black...

Looking from the waterfront I see a sleeping city, a city dressed in black.
A moon faint and half-hidden behind the heavy clouds, keeps me companion lighting up where and where my steps.
Its weak light manages to illuminate the dark surface of the sea,it succeeds in giving it some fleeting reflections.
I sniff the rain, it's comming ..
He flashes and a glowing gleam wraps the sky in two.
I feel the first drops of rain fall on my face, soak my hair and slowly begin to penetrate my black sweatshirt.
Thin with thinning is getting stronger but I do not hurry to leave. I feel beautiful, I feel light and completely free from the toxic waste of the day that passed.
A city dressed in black, at three in the morning I just stare at her ..

Κοιτάζοντας από την προκυμαία βλέπω μια πόλη που κοιμάται,μια πόλη ντυμένη στα μαύρα.
Ένα φεγγάρι αχνό και  μισοκρυμμένο πίσω από τα βαριά σύννεφα, μου κρατά συντροφιά φωτίζοντας που και που τα βήματά μου.
Το ασθενικό του φως καταφέρνει να φωτίσει  τη σκούρα επιφάνεια της θάλασσας,πετυχαίνει να της  χαρίσει   κάποιες φευγαλέες αντανακλάσεις.
Οσφραίνομαι τη βροχή,πλησιάζει..
Αστράφτει και μια εκτυφλωτική λάμψη σκίζει τον ουρανό στα δύο.
Νιώθω τις πρώτες σταγόνες της βροχής να  πέφτουν στο πρόσωπό μου,να μουσκεύουν τα μαλλιά μου και σιγά σιγά να αρχίζουν να διαπερνούν το μαύρο μου φούτερ..
Λεπτό με λεπτό γίνεται όλο και πιο δυνατή,παρόλα αυτά εγώ δεν βιάζομαι να φύγω.. Νιώθω όμορφα,αισθάνομαι ανάλαφρη και εντελώς απαλλαγμένη από τα τοξικά απόβλητα της μέρας που πέρασε..
Μια πόλη ντυμένη στα μαύρα, στις τρεις τα ξημερώματα απλά την κοιτάζω..

A city dressed in black... charchoaldrawing 35Χ25.

My friends are the...

My friends are the birds of paradise in forests unexplored, my homeland is the  islands hidden  in unspoiled oceans..

Οι φίλοι μου πουλιά παραδείσια σε δάση απάτητα,οι πατρίδες μου νησιά κρυμμένα, σε αταξίδευτους ωκεανούς.

BIRDS OF PARADISE
acrylic on canvas 80X60
SOLD.

Inspired by the poem of Sarah Kane :Cave.

Εμπνευσμένο από το ποιήμα της Σάρα Κέην:Λαχταρώ. 

Inspired by the poem of Sarah Kane :Cave.

Acrylic on canvas 60X50.

And I want to play hide-and-seek
and give you my clothes
and tell you I like your shoes
and sit on the steps while you take a bath
and massage your neck and kiss your feet and hold your hand
and go for a meal and not mind when you eat my food
and meet you at Rudy’s and talk about the day
and type your letters and carry your boxes
and laugh at your paranoia
and give you tapes you don’t listen to
and watch great films and watch terrible films
and complain about the radio
and take pictures of you when you’re sleeping
and get up to fetch you coffee and bagels and Danish and go to Florent and drink coffee at midnight
and have you steal my cigarettes and never be able to find a match
and tell you about the the programme I saw the night before
and take you to the eye hospital
and not laugh at your jokes
and want you in the morning but let you sleep for a while
and kiss your back and stroke your skin
and tell you how much I love your hair your eyes your lips your neck your breasts your arse your
and sit on the steps smoking till your neighbour comes home
and sit on the steps smoking till you come home
and worry when you’re late
and be amazed when you’re early
and give you sunflowers
and go to your party and dance till I’m black
and be sorry when I’m wrong
and happy when you forgive me
and look at your photos
and wish I’d known you forever
and hear your voice in my ear and feel your skin on my skin
and get scared when you’re angry
and your eye has gone red and the other eye blue
and your hair to the left and your face oriental
and tell you you’re gorgeous and hug you when you’re anxious
and hold you when you hurt
and want you when I smell you
and offend you when I touch you and whimper
when I’m next to you and whimper
when I’m not and dribble on your breast and smother you in the night and get cold
when you take the blanket and hot when you don’t and melt
when you smile and dissolve
when you laugh
and not understand why you think I’m rejecting you when I’m not rejecting you
and wonder how you could think I’d ever reject you
and wonder who you are but accept you anyway
and tell you about the tree angel enchanted forest boy who flew across the ocean because he loved you
and write poems for you and wonder why you don’t believe me
and have a feeling so deep I can’t find words for it
and want to buy you a kitten I’d get jealous of because it would get more attention than me
and keep you in bed when you have to go
and cry like a baby when you finally do
and get rid of the roaches
and buy you presents you don’t want
and take them away again
and ask you to marry me
and you say no again
but keep on asking
because though you think I don’t mean it
I do always have from the first time I asked you
and wander the city thinking it’s empty without you
and want what you want
and think I’m losing myself but know I’m safe with you
and tell you the worst of me
and try to give you the best of me
because you don’t deserve any less
and answer your questions when I’d rather not
and tell you the truth when I really don’t want to
and try to be honest because I know you prefer it
and think it’s all over but hang on in for just ten more minutes before you throw me out of your life
and forget who I am
and try to get closer to you because it’s a beautiful learning to know you
and well worth the effort and speak German to you badly and Hebrew to you worse
and make love with you at three in the morning
and somehow
somehow
somehow
communicate some of the overwhelming
undying
overpowering
unconditional
all-encompassing
heart-enriching
mind-expanding
on-going
never-ending
love
I have for you.

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου. Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου, Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου, Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό, Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ” αρέσουν τα παπούτσια σου, Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο, Και να σου τρίβω το σβέρκο σου, Και να σου φιλάω τα πόδια σου, Και να σου κρατάω το χέρι σου, Και να βγαίνουμε για φαγητό, και να μη με νοιάζει που θα μου τρως το δικό μου, Και να σου δακτυλογραφώ την αλληλογραφία σου, και να σου κουβαλάω τα ντοσιέ σου, Και να γελάω με την παράνοια σου, Και να σου δίνω κασέτες που δεν θα τις ακούς,και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες,και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο, και να σε βγάζω φωτογραφίες όταν κοιμάσαι, και να σηκώνομαι πρώτος για να σου φέρω καφέ και κουλούρια και γεμιστά κρουασάν, Και να πηγαίνουμε για καφέ στο Φλοράντ τα μεσάνυχτα, Και να σ” αφήνω να μου κάνεις τράκα τσιγάρα, Και να μην καταφέρνω ποτέ να βρω ένα σπίρτο, Και να σου λέω τι είδα στην τηλεόραση χτες το βράδυ, Και να μη γελάω με τα αστεία σου, και να σε θέλω το πρωί αλλά να σ” αφήνω να κοιμηθείς λίγο ακόμα. Και να φιλάω την πλάτη σου, και να χαϊδεύω το δέρμα σου. Και να σου λέω πόσο μα πόσο αγαπώ τα μαλλιά σου, τα μάτια σου, τα χείλη σου, το λαιμό σου, το στήθος σου, Και να κάθομαι στις σκάλες και να καπνίζω, ώσπου να γυρίσει σπίτι ο διπλανός σου, Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ, Και να τρελαίνομαι όταν αργείς, Και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα, Και να σου χαρίζω ηλιοτρόπια, Και να πηγαίνω στο πάρτι σου και να χορεύω ώσπου να πέσω ξερός, Και νάμαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο, Και νάμαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς, Και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου, Και να παρακαλάω να σ” ήξερα μια ζωή. Και ν” ακούω τη φωνή σου στο αυτί μου, Και να νοιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου, Και να τρομάζω όταν θυμώνεις, Και τόνα σου μάτι να κοκκινίζει και το άλλο γαλάζιο, Και να σ” αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία, Και να σε κρατάω σφιχτά όταν πονάς, Και να σε θέλω όταν σε μυρίζω, Και να σε πληγώνω όταν σε αγγίζω, Και να κλαψουρίζω όταν είμαι πλάι σου, και να κλαψουρίζω όταν δεν είμαι, Και να κυλάει το σάλιο μου πάνω στο στήθος σου, Και να σε πλακώνω και να σε πνίγω τις νύχτες, Και να ξεπαγιάζω όταν μου παίρνεις τις κουβέρτες, και να ζεσταίνομαι όταν δεν μου τις παίρνεις, Και να λιώνω όταν χαμογελάς και να διαλύομαι όταν γελάς, Και να μην καταλαβαίνω όταν λες ότι σε απορρίπτω, Και ν” αναρωτιέμαι πως σου πέρασε ποτέ απ” το νου ότι εγώ θα μπορούσα ποτέ να σε απορρίψω, Και ν” αναρωτιέμαι ποια είσαι αλλά να σε δέχομαι έτσι όπως είσαι, Και να σου λέω για το μαγεμένο δάσος, τον άγγελο του δέντρου, το αγόρι που πέρασε πετώντας τον ωκεανό επειδή σ” αγαπούσε, Και να σου γράφω ποιήματα, και να αναρωτιέμαι γιατί δεν με πιστεύεις, Και να σ” αγαπάω τόσο βαθιά που να μην μπορώ να το βάλω σε λόγια, Και να θέλω να σου πάρω ένα γατάκι που θα το ζηλεύω γιατί θα το προσέχεις περισσότερο από μένα, Και να μη σ” αφήνω να σηκωθείς απ” το κρεβάτι όταν πρέπει να φύγεις, Και να σου αγοράζω δώρα που εσύ δεν τα θέλεις, και πάλι να τα παίρνω πίσω, Και να σου λέω να παντρευτούμε, και συ να μου λες πάλι όχι, Αλλά εγώ να στο λέω και να στο ξαναλέω, γιατί όσο κι αν νομίζεις πως δεν το λέω σοβαρά εγώ πάντα σοβαρά το έλεγα, από την πρώτη φορά που στο είπα, Και να τριγυρίζω στη πόλη και να τη νοιώθω άδειος χωρίς εσένα, Και να θέλω ότι θέλεις, Και να νομίζω πως χάνομαι, αλλά να ξέρω πως πλάι σου είμαι ασφαλής, Και να σου μιλάω για ότι χειρότερο έχω μέσα μου, Και να προσπαθώ να σου δίνω ότι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο Και να σου λέω την αλήθεια αν και κατά βάθος δεν θέλω Και να προσπαθώ να είμαι ειλικρινής γιατί ξέρω πως το προτιμάς, Και να νομίζω πως όλα τέλειωσαν, κι ωστόσο να περιμένω άλλα δέκα λεπτά πριν με πετάξεις έξω απ” ζωή σου, Και να ξεχνάω ποιος είμαι, Και να κάνουμε έρωτα στις τρεις το πρωί, Και κάπως με κάποιο τρόπο να σου εκφράζω έστω και λίγο Τον ακάθεκτο Τον ακατάλυτο Τον ακατάσβεστο Τον μεταρσιωτικό Τον ψυχαναληπτικό Τον άνευ όρων τον τα πάντα πληρούντα, τον δίχως τέλος και δίχως αρχή, ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Πηγή: www.lifo.gr

Every day I discover something new about colors...

Every day I discover something new about colors.
Their combinations and shades are inexhaustible and that is what keeps me in constant alertness.
Every time I look forward to going to my workshop, get my canvas in my hands and let the colors talk to me ..
Every new artwork is a new discovery, a unique experience, a wonderful lesson for the Pantheon of Colors.

Κάθε μέρα ανακαλύπτω όλο και κάτι νέο σε ότι έχει να κάνει με τα χρώματα..
 Οι συνδυασμοί και οι αποχρώσεις τους είναι ανεξάντλητες,γεγονός που   με κρατά  σε μια συνεχή εγρήγορση..
Κάθε φορά η ίδια ανυπομονησία να βρεθώ στο εργαστήρι μου,να πιάσω στα χέρια μου τον καμβά και να αφήσω τα χρώματα που πέφτουν πάνω του να μιλήσουν για μένα..

Κάθε νέο μου έργο είναι μια καινούργια ανακάλυψη,μια  μοναδική εμπειρία, ένα υπέροχο μάθημα για το Πάνθεον των Χρωμάτων..

SECRET GARDEN acrylic on canvas 80X60

Today It's a beautiful day ...

Today It's a beautiful day .

A sunny and warm Sunday a few days before January farewell to us.

As I drank my morning  coffee came to my mind another Sunday a few years ago, when I went for a walk in the beautiful countryside of Bavaria I noticed a wonderful picture.

I was hurrying to put it on the paper, because I did not want anything at all,  with the passage of time  to forget it.
Carbon and color on paper, the result of my Sunday exploration on the outskirts of the city I was staying..

Είναι όμορφη μέρα σήμερα..
Μια ηλιόλουστη και ζεστή Κυριακή λίγες μέρες πριν μας αποχαιρετήσει  ο Γενάρης..
Καθώς έπινα το πρωί τον καφέ μου μου ήρθε στο νου μία άλλη Κυριακή λίγα χρόνια πριν,όταν πηγαίνοντας μια βόλτα στις όμορφες εξοχές της Βαυαρίας αντίκρισα μιαν υπέροχη εικόνα.
Βιάστηκα τότε να την αποτυπώσω πάνω στο χαρτί,μιας και δεν ήθελα με τίποτα κάποια στιγμή και με το πέρασμα του χρόνου να ξεχάσω..

Κάρβουνο και χρώμα και να το αποτέλεσμα εκείνης της  Κυριακάτικης εξερεύνησης μου στα περίχωρα της πόλης που έμενα..

SUNDAY'S WALK.. coal and color 35X50.

Spring is coming..

It rains ... nevertheless the weather does not fool me.
The sun is lurking,but the time  that it will be celebrating its appearance in the celestial dome, is coming.
Spring is not far, I feel its vibrations on the fresh soil, I feel its pulses grow strong as I touch my hands gently on the bare branches of the trees and on  the tender newborn buds that I meet on my morning walks on the fields.
Spring is coming.. you can also feel its vibrations ..

Βρέχει...παρόλα αυτά ο καιρός δεν με ξεγελά..
Ο ήλιος παραμονεύει,πλησιάζει η στιγμή που θα κάνει και πάλι πανηγυρικά την εμφάνισή του,στον ουράνιο θόλο.
Η άνοιξη δεν είναι μακριά,νιώθω τις δονήσεις της πάνω στο νωπό χώμα,,αισθάνομαι τους παλμούς της να δυναμώνουν καθώς ακουμπώ απαλά τα χέρια μου πάνω στα γυμνά κλαριά των δέντρων και στα τρυφερά νεογέννητα μπουμπούκια που συναντώ στους πρωινούς μου περιπάτους στους αγρούς.
Η άνοιξη κοντοζυγώνει..νιώστε και εσείς τις δονήσεις της..VIBRATION tempera on canvas 50X40.

Empty City..

Φαντάσου μια πόλη άδεια..
Δεν υπάρχουν άνθρωποι,δεν υπάρχει ζωή.
Κτήρια μόνο υπάρχουν γκρίζα και πανύψηλα και δρόμοι έρημοι,λεωφόροι που δεν τις διασχίζει κανείς..
Μουντός ο ουρανός,βαριά τα σύννεφα..
Η περίοδος της βασιλείας της τέλειωσε και η απονομή χάριτος επίσης..
Θα'χουν τάχα κι'άλλες πόλεις, μικρές ή μεγάλες, την ίδια κατάληξη;
Imagine an empty city ..
There are no people, no life.
There are only tall and grey buildings and roads deserts,avenues that no one crosses.
The sky is dull and the cloudes heavy.
The period of its reign ended,the grace period has also ended.. ..
Will there be other cities, small or big, the same end?'
EMPTY CITY  charcoaldrawing 35X40.

Memories of my trip in Venice..

Memories of my trip  in Venice a  few years ago..
A quick passage from the city of canals and daydreaming, which left hundreds of pictures engraved deep in my memory.
Gondola rides, visit to Doge's palace, walk to the sighs bridge and St. Mark's Square.
Feeling like a heroine captured through a Renaissance fairy tale, I tried to take advantage of the few days of my stay there to learn its secret,to be enchanted by its beauty..

Αναμνήσεις από ένα ταξίδι μου πριν από χρόνια στη Βενετία..Ένα γρήγορο πέρασμα από την πόλη των καναλιών και της ονειροπόλησης, που άφησε βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου εκατοντάδες εικόνες.
Οι βόλτες με τη γόνδολα η επίσκεψη στο παλάτι των Δόγηδων,ο περίπατος στη γέφυρα των στεναγμών και στην πλατεία του Αγίου Μάρκου..

Νιώθοντας σαν ηρωίδα βγαλμένη μέσα από ένα Αναγεννησιακό παραμύθι,προσπάθησα να εκμεταλλευτώ τις λίγες μέρες παραμονής μου εκεί,  να παρασυρθώ από τη γοητεία της να μάθω τα μυστικά της..VENICE charcoaldrawing 40X30.

Υπάρχει ένας τόπος που όνομα δεν έχει..

Υπάρχει ένας τόπος που όνομα δεν έχει..Είναι παράξενα τα πράγματα εκεί.
Στα ποτάμια και στις  θάλασσες κυριαρχεί η πολυχρωμία και στις λίμνες τα νερά δεν είναι στάσιμα.
Οι κορμοί των δέντρων είναι πανύψηλοι και τα φύλλα τους που έχουν το χρώμα της Ίριδας δεν πέφτουν ποτέ..

Ο ουρανός από μπλε γίνεται κόκκινος και ύστερα κίτρινος για να πάρει μετά από λίγο εκείνο το γλυκό μωβ χρώμα που σκορπά τις ανταύγειες του στον απέραντο θόλο..

Οι καταρράχτες είναι ορμητικοί και ο θόρυβος από την απότομη πτώση των νερών τους εκκωφαντικός.

Στέκομαι έκθαμβη μπροστά τους..Όγκοι νερού με απίστευτους συνδυασμούς χρωμάτων..

There is a place that name does not have ... It"s strange the things there.

Ιn the rivers and seas dominate the multicolor and the lakes are not stagnant.

The trunks of the trees are towering and their Iris-colored leaves never fall.

The blue sky turns red and then yellow to get that sweet, purple color that scatters its reflections in the sky Dome.

The waterfalls are overwhelming and the noise from the sharp fall of their water deafening.

I am stunning in front of them .. Water levels with incredible color combinations ..

WATERFALLS  tempera on canvas 50X40.

Λάμψεις..

Tα χρώματα,τα πινέλα,η σπάτουλα και ο καμβάς..

Όλα είναι μπροστά μου και περιμένουν να ξεκινήσουμε το ταξίδι..

Δίνω το σύνθημα για την εκκίνηση και όλα αρχίζουν να παίρνουν σχήμα,μορφή και νόημα και οι λάμψεις,αμέτρητες λάμψεις, σκορπίζονται ολούθε..

Colors, brushes, spatula and canvas ..

Everything is in front of me and waiting to start the journey.

I start and everything starts to get shape, form and meaning

Flashes everywhere..!!!!!

FLASHES acrylic on canvas 50X50

THE OLD TOWER

Δεν τον επισκέπτεται κανείς..

Εδώ και χρόνια είναι ξεχασμένος πάνω σε ένα λόφο  και οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής δεν γνωρίζουν καν την ιστορία του.Ένας παλιός πυργίσκος,μια ξεθωριασμένη,ανάμνηση περασμένων ένδοξων  εποχών.. 

No one visits this Tower.

For years it has been forgotten on a hill and the most of the people in the area do not even know his story.

An old turret, a faded, memory of past glorious times..

THE OLD TOWER

charcoaldrawing 35X50.

Παλιά Τρίπολη

Κοιτάζοντας κάποιες γκραβούρες εποχής,το βλέμμα μου καρφώθηκε σε μια που απεικόνιζε την παλιά Τρίπολη.

Μου άρεσε,με ταξίδεψε σε εκείνες τις όμορφες και γεμάτες χρώματα εποχές που χάθηκαν μέσα στα γρανάζια του χρόνου..
Ένιωσα τότε την ανάγκη να πάρω στα χέρια μου το κάρβουνο και να ζωντανέψω και πάλι την πανέμορφη τούτη πόλη,  προσπαθώντας να της δώσω έστω και λίγη από την παλιά της αίγλη.
As I was looking at some etchings I recognized the old Tripoli.
I liked it, traveled me to those beautiful and colorful seasons lost in the gears of time.
Then I felt the need to get the charcoal in my hands and to revive this beautiful city again, trying to give her even a little of her old glamor.

ΠΑΛΙΑ ΤΡΙΠΟΛΗ
κάρβουνο και χρώμα 35Χ50

Βρέχει χρώματα..

Κάποιες φορές βρέχει χρώματα ,δεν ξέρω πως αλλά βρέχει..

Δεν με μουσκεύουν απλά με μαγεύουν,με ζεσταίνουν,με σαγηνεύουν..
Sometimes it's raining colors..
I don't know how but it's raining and the colors enchant me,  warm me up,  make me happy...

RAIN acrylic on canvas 60X80

SOLD

Σήμερα θαρρώ πως μύρισε Άνοιξη..

Σήμερα θαρρώ πως μύρισε Άνοιξη..

Το μουντό,συννεφιασμένο ουρανό διαδέχτηκε ένας ήλιος λαμπρός, που βάλθηκε να αλλάξει τη μελαγχολική διάθεση, που η βροχή και το χιόνι των προηγούμενων ημερών, την είχαν  κάνει να θρονιαστεί για τα καλά στη διπλανή μας καρέκλα..

Τα χρώματα σήμερα με οδήγησαν στα  όμορφα μονοπάτια των εαρινών μηνών,τα χέρια δούλευαν μόνα τους και οι συνδυασμοί πάνω στον καμβά έπλεξαν με απίστευτη ευκολία και γρηγοράδα το παραμύθι τους..

Today I think smelled Spring..The dull cloudy sky was succeeded by a brilliant sun that was set to change the melancholy mood that the rain  and snow of the past days hade made her cling to the weell in our neighboring chair. The colors today drives me to the beautiful moonways of the spring months, the hands worked alone and the combinations on the canvas caught their fairy tale incredibly easy and quick.

PRIMAVERA tempera on canvas,35X50

Μαγιάτικη Συμφωνία..

Κόλλες λευκές, σωρούς σχηματίζουν.
Οι λέξεις ξέφυγαν..Mη με ρωτήσεις πως και γιατί.. απάντηση δεν έχω να δώσω..
Oι σκέψεις δραπέτευσαν με την άφιξη της πρώτης εαρινής εβδομάδας, σκορπίζοντας αδύναμους ψιθύρους στα κουφάρια των δέντρων και στις ξεραμένες όχθες των ποταμών που κάποτε, αν θυμάμαι  καλά, τα ορμητικά τους νερά φύλακες της απέναντι όχθης ήταν..
Κόλλες λευκές, τόσο λευκές που τα μάτια πληγώνουν
Σε μια τελευταία αναζήτηση σφαλμάτων η άρνηση συγκρούεται με την πίκρα και η μετάνοια σταματά να έχει νόημα.
Με την άφιξη της πρώτης εαρινής εβδομάδας τα κενά παίρνουν σχήμα και οι θεοί, οι δικοί μου θεοί, μουσουργοί μιας αλλιώτικης μαγιάτικης συμφωνίας γίνονται..Χ.Μ.

Glue white,pilesform.The words went away..You asked me how and why..answer I have not to give..
Thoughts escaped with the arrival of the first spring week,scattering week,whispers in the trees' decks and the dried streams of the riversthat once,if i remember well,the rushing waters of guardians accross the opposite shore were...Glue white,so white that the eyes hurt.
In a final search for errors,denial conflicts with bitterness and repentance stops making sense.With the arrival of the first spring week,the voidstake shape ahd the Gods,my Gods,songwriters of a different magical agreement are made..

 ΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ  τέμπερα σε καμβά
40Χ40.

Over and over again..

I've failed over and over and over again in my life and that is why I succeed. Michael Jordan.

OVER AND OVER AGAIN tempera on canvas
40X40.

Ομίχλη..

Δεν διακρίνω το δάσος, δεν μπορώ να δω τα γαλαζοπράσινα νερά της λίμνης.

Σε απόσταση σχεδόν δυο μέτρων δεν υπάρχει καμία ορατότητα.

Ένα πέπλο, ένα πελώριο πέπλο έχει καλύψει τα πάντα.

Έχω την εντύπωση πως κάπου κάπου, κάποιες από τις πτυχές του ξεφεύγουν, για να κυματίσουν για λίγο πάνω από τα κεφάλια μας.

Μας αγγίζουν φευγαλέα και μετά ανασηκώνονται, τις παρασέρνει ο άνεμος και πάνε πιο πέρα.[Aπόσπασμα από το βιβλίο μου, με τίτλο ΜΕ ΘΕΑ ΤΗ ΛΙΜΝΗ]

I can not discern the forest, I can not see the blue-green waters of the lake.
Nearly two meters away there is no visibility.
A veil, a huge veil has covered everything.
I have the impression that somewhere, some of its creases escape, to wobble a little over our heads.
They touch us fleetingly and then they get up, the wind gets them and they go further.[Excerpt from my novel, titled WITH THE VIEW OF THE LAKE.].

ΟΜΙΧΛΗ ζωγραφική με κάρβουνο,35X50

THE FOG charcoaldrawing,35X50

Ο κόσμος μου..

Αυτός είναι ο δικός μου κόσμος..
Κόσμος χρωμάτων και λάμψης,κόσμος καθάριος, φωτεινός,μοναδικός..
Επιδιώκω να βρίσκομαι όσο πιο συχνά μπορώ σε αυτόν,δραπετεύοντας έτσι από τους γκρίζους και μουντούς ορίζοντες της επανάληψης..
This is my world.
A world clear, bright, unique ..
I seek to be as often as I can to him, escaping from the gray and dull horizons of repetition.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ,ακρυλικό σε καμβά 0,70Χ100.
ΕΠΩΛΗΘΗ.
MY WORLD,acrylic on canvas, 0,70X100.
SOLD.

Αγαπώ το χειμώνα..

Αγαπώ το χειμώνα..
Τους κρύους μήνες του,τα μελαγχολικά  απογεύματά του,τα κρύα του βράδια..
Τις πρωινές βόλτες στις έρημες παραλίες με το κύμα να ορθώνεται και να σκάει με δύναμη πάνω στα βράχια και τα γλαροπούλια να διακρίνονται αμυδρά στο βάθος του γκρίζου ορίζοντα..
Αγαπώ το πέπλο του χιονιού που καλύπτει τα κλαριά των δέντρων,τη βροχή που πέφτει πάνω στα μισόκλειστα παντζούρια των σπιτιών,το φύσημα του ανέμου που παγώνει τα πάντα στη διάβα του..
Αγαπώ εκείνα τα χειμωνιάτικα μεσημέρια που κλείνομαι στο εργαστήρι μου και ταξιδεύω στους κόσμους των Χρωμάτων μου..
I love the winter ..
His cold months, his melancholy afternoons, his cold nights ..
The morning walks on the deserted beaches with the wave standing up and popping up on the rocks and the gloopers to be dimly visible in the depths of the gray horizon.
I love the veil of snow that covers the branches of the trees, the rain that falls on the half-closed shutters of the houses, the wind blowing that freezes everything in its passage.

I love those winter afternoons that I shut up in my workshop and travel to the worlds of my Colors.
ΧΕΙΜΩΝΑΣ,τέμπερα σε καμβά,διαστάσεις 60Χ40.
WINTER,tempera on canvas,60X40.

Μπερδεμένες σκέψεις..

Καμιά φορά οι σκέψεις μπερδεύονται..
Αφήνω τότε τα χρώματα να δουλέψουν για μένα.
Το κάνουν και με μιας όλα αλλάζουν,ξεκαθαρίζουν και τα πάντα μπαίνουν στη σειρά που τους πρέπει..

Sometimes the thoughts get confused.
Then i let the colors work for me.
They do it and  everything  changes, clears and everything comes in order..
ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ,ακρυλικό σε καμβά,διαστάσεις 50 Χ 70.
COMFUSED THOUGHTS acrylic on canvas 50 X 70

Θύμησες παλιές..

Θύμησες παλιές..
Εικόνες άλλων εποχών, περασμένων..Αφέθηκαν στη ροή του χρόνου και σιγά σιγά ξεθώριασαν.
Και τότε ήταν που θέλησα να τις ζωντανέψω και πάλι και με τη βοήθεια του κάρβουνου να τις αποτυπώσω πάνω σε ένα  λευκό χαρτί.
Old memories..
Pictures of other times past. They were left in the flow of time and slowly faded.
And then it was that I wanted to bring them up again and with the help of the charcoal to imprint them on a white paper.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ζωγραφική σε κάρβουνο,διαστάσεις 35 Χ 24,5.
MEMORIES choarcoaldrawing, 35X 24,5.  

Και κάπως έτσι ξεκίνησα...

Και  κάπως έτσι ξεκίνησα με το αφηρημένο..
Το πρώτο μου έργο τον Σεπτέμβρη του ΄16, όταν  ένα πρωί άρχισα να παίζω  με τα χρώματα πάνω σε έναν ξεχασμένο καμβά..  
Με συνεπήρε εκείνο το παιχνίδι και αποφάσισα να το συνεχίσω..
Και συνεχίζω από τότε, παράλληλα με τη ζωγραφική με κάρβουνο, να κάνω και αφηρημένα..
Και κάθε φορά με συνεπαίρνει όπως την πρώτη φορά..
And that's how I started with the abstract ..
My first play in September 16, when one morning I started playing with the colors on a forgotten canvas ..
I took that game and decided to continue it.
And then I continue, along with charcoal painting, to do abstractly.

And every time he takes me like the first time.. 

IMPROVISATION acrylic painting on canvas 50X70.SOLD