Ομίχλη..

Δεν διακρίνω το δάσος, δεν μπορώ να δω τα γαλαζοπράσινα νερά της λίμνης.

Σε απόσταση σχεδόν δυο μέτρων δεν υπάρχει καμία ορατότητα.

Ένα πέπλο, ένα πελώριο πέπλο έχει καλύψει τα πάντα.

Έχω την εντύπωση πως κάπου κάπου, κάποιες από τις πτυχές του ξεφεύγουν, για να κυματίσουν για λίγο πάνω από τα κεφάλια μας.

Μας αγγίζουν φευγαλέα και μετά ανασηκώνονται, τις παρασέρνει ο άνεμος και πάνε πιο πέρα.[Aπόσπασμα από το βιβλίο μου, με τίτλο ΜΕ ΘΕΑ ΤΗ ΛΙΜΝΗ]

I can not discern the forest, I can not see the blue-green waters of the lake.
Nearly two meters away there is no visibility.
A veil, a huge veil has covered everything.
I have the impression that somewhere, some of its creases escape, to wobble a little over our heads.
They touch us fleetingly and then they get up, the wind gets them and they go further.[Excerpt from my novel, titled WITH THE VIEW OF THE LAKE.].

ΟΜΙΧΛΗ ζωγραφική με κάρβουνο,35X50

THE FOG charcoaldrawing,35X50