Υπάρχουν περίοδοι που αρνούμαι να σταθώ μπροστά από το καβαλέτο μου...

Return acrylic on canvas 70X50

Υπάρχουν περίοδοι που  αρνούμαι να σταθώ μπροστά από το καβαλέτο μου ή να πλησιάσω το πληκτρολόγιο του υπολογιστή, να τον ανοίξω, να ρίξω έστω μια ματιά στους λογαριασμούς μου στα social media.

Είναι εκείνες οι μέρες που η θάλασσα με τραβά σαν μαγνήτης και οι περίπατοι μου στις πλαγιές του βουνού γίνονται όλο και πιο συχνοί και με διάρκεια πολύ μεγαλύτερη από εκείνη των προηγούμενων μηνών.
Είναι οι μέρες που  βρίσκω απολαυστικές τις ώρες που περνώ διαβάζοντας ένα βιβλίο ή πίνω καφέ συζητώντας ασταμάτητα με εκείνους τους λιγοστούς μα πολύτιμους που βρίσκονται δίπλα μου, που είναι πάντα κοντά μου.
Οι μέρες που επιλέγω να διαθέτω τις ώρες μου σε πράγματα που μπορεί να είναι πολύ απλά και καθημερινά, εμένα όμως μου προσφέρουν στιγμές όμορφες και ευτυχισμένες,στιγμές ανέμελες,μοναδικές..

Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μου που τα γεράνια και οι πολύχρωμες μαργαρίτες στον κήπο,το αγιόκλημα, οι  βασιλικοί και τα γαρύφαλλα, μου σιγοτραγουδούν και το φρέσκο χώμα στα παρτέρια ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά του για να υποδεχτεί τα νέα μέλη της οικογένειας του..
Τα μέλη εκείνα που σιγά και προσεχτικά εναποθέτω στα χέρια του..
Υπάρχουν εκείνα τα χρονικά διαστήματα που η λάμψη του ήλιου και η καθαρότητα του ουρανού με αφοπλίζει και τα αμέτρητα αστέρια της νύχτας με προκαλούν να απλώσω τα χέρια μου προς τη μεριά τους χαρίζοντας μου τη ψευδαίσθηση ότι μπορεί να τα φτάσω..