Kassiopi acrylic on canvas 35X50.
Πρώτη εβδομάδα ενός νέου μήνα που μαζί του φέρνει και την πολυπόθητη Άνοιξη..
Ήλιος και ουρανός καταγάλανος μας αποζημιώνουν για τους προηγούμενους κρύους και βροχερούς
μήνες ενός σκληρού και αδυσώπητου χειμώνα, που πολλές φορές θαρρώ έπαιξε με τις αντοχές μας...
Σήμερα πηγαίνοντας μαι βόλτα στην παραλία δεν αντίκρισα το θυμωμένο πρόσωπο της θάλασσας που τις προηγούμενες μέρες αποθάρρυνε την κάθε προσπάθεια μου για να πάω προς το μέρος της..
Σήμερα ήταν ήρεμη, γλυκιά, γαλήνια,ήταν όμορφη και σαγηνευτική,σε προκαλούσε να πας κοντά της, να πέσεις στην αγκαλιά της και να νιώσεις το τρυφερό της χάδι στο κορμί σου.
Κάθισα για αρκετή ώρα πάνω σε ένα βραχάκι παρατηρώντας τα παιχνίδια των γλάρων στα ανοιχτά και τις βουτιές μιας ομάδας υδρόβιων πτηνών που εδώ οι ντόπιοι αποκαλούν κολοβούτια και μετά παίρνοντας το μικρό μονοπατάκι με τους ευκαλύπτους να πλαισιώνουν τις άκρες του,τράβηξα προς τα πάνω..
Στο ξέφωτο που στρωμένο με το βαθύ πράσινο χαλί με τις μικρές κίτρινες λουλουδένιες μπορντούρες διάσπαρτες πάνω του, σε καλούσε να το διαβείς να το θαυμάσεις και αν μπορέσεις, αν τολμήσεις να το απαθανατίσεις...
Αν καταφέρεις την ομορφιά του να φυλακίσεις μέσα σε ένα κλικ της φωτογραφικής σου μηχανής ή σε μια αποτύπωση πάνω σε ένα κομμάτι μουσαμά....
Δύσκολο θαρρώ..δεν το επιχείρησα..
Γύρισα σπίτι μαγεμένη από το θέαμα που τούτη η μέρα απλόχερα μου πρόσφερε και αφού ήπια μια κούπα καφέ κάθισα μπροστά στο καβαλέτο και για άλλη μια φορά άφησα απλά τα χρώματα να μιλήσουν για μένα ..
Και αφού τελείωσα έδωσα στον πίνακα μου,έτσι χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο, το όνομα Κασσιόπη..
First week of a new month that brings with him the coveted Spring.
Today, walking on the beach, I did not feel the angry face of the sea that in the past days discouraged me from going close to her.
Today she was calm, sweet, serene, she was beautiful and seductive, challenging you to go close to her, fall into her arms and feel her tender caress on your body.
.I sat for a long time on a rock looking at the games of the seagulls in the open and the dives of a group of aquatic birds that the locals here call the trunksand then taking the little path with the eucalyptus I went further.
I went to the clearing that was paved with a green carpet with small yellow edgings scattered over it and invited me to admire it and if i can, if i dare to immortalize it ...
How can I capture her beauty in a click of my camera or on a canvas?
Difficult .. I did not try .
I turned home enchanted by the spectacle that this day offered me, I drank a cup of coffee and then I sat in front of the easel and once again I just left the colors talk for me .
When I finished I gave to my artwork,without any particular reason, the name Kassiopi ..
No comments:
Post a Comment