Ήταν όμορφα εκείνα τα χρόνια..

Απογευματινός περίπατος...ζωγραφική με κάρβουνο 35Χ50.


Ήταν όμορφα εκείνα τα χρόνια..
Ήταν μια νέα αρχή,ένα καινούργιο ξεκίνημα σε έναν άλλο τόπο που μπορεί τόπος δικός μου να μην ήταν, μα γρήγορα έγινε..

Ένας άλλος ουρανός που τις πρώτες μέρες  μουντός στα μάτια μου φάνταζε,μια άλλη πόλη με τα γκρίζα επιβλητικά της κτήρια να μου προκαλούν μια κάποια μελαγχολία, τους φαρδείς δρόμους της να με αποπροσανατολίζουν και τα τεράστια πάρκα της για έναν  ανεξήγητο λόγο να με αφήνουν αδιάφορη..

Μέχρι που ένα σούρουπο καθισμένη στις όχθες του Ιζάρ ένιωσα  τα πάντα γύρω μου να αλλάζουν,
να γίνονται πιο λαμπερά και πολύχρωμα,πιο ζωντανά και πολύ κοντινά μου..
Μια νέα δουλειά,καινούργιοι φίλοι και μια σοφίτα που για αρκετό καρό με φιλοξένησε,κέρδισε την εμπιστοσύνη μου ,έμαθε τα μυστικά μου..

Και εκεί σε μια γωνιά της μπροστά από το μεγάλο παράθυρο με τα ροζ και κίτρινα  τριαντάφυλλα στα περβάζια ,αρχίνησα και πάλι το γράψιμο.

Εκεί τα βράδια μαζί με τα φιλαράκια μου πίναμε από ένα ποτήρι κόκκινο κρασί  συζητούσαμε για τις πατρίδες που αφήσαμε πίσω μας, κάναμε σχέδια για τα χρόνια που θα'ρχονταν και ανυπομονούσαμε για τις εκπλήξεις που η επόμενη μέρα  μας επιφύλασσε..

Και μετά θυμάμαι, καθόμασταν γύρω από το τζάκι και τους διάβαζα μερικές από τις σελίδες του μυθιστορήματος που μετά από δική τους παρότρυνση είχα ξεκινήσει να γράφω..

Ήταν όμορφα εκείνα τα χρόνια ..
Οι περίπατοι μας στη  μικρή λίμνη με τα αγροτόσπιτα και τους φιλόξενους οικοδεσπότες τους ήταν ο πλέον αγαπημένος μας προορισμός.
Τα βουνά στο βάθος του ορίζοντα, τα δέντρα που αγκάλιαζαν το τοπίο και τα αγριολούλουδα που ξεπετάγονταν σε κάθε μας βήμα, ήταν για μένα ένα δώρο ανεκτίμητο, μια πολύτιμη  ανάσα ζωής..
Εικόνες όμορφες,εικόνες μοναδικές,στιγμές αξέχαστες,στιγμές υπέροχες  που όσα χρόνια κι'αν περάσουν δεν θα ξεθωριάσουν από τη μνήμη μου..
Εικόνες που καθισμένη πάνω σε έναν βράχο  προσπάθησα να αποτυπώσω σε μια σειρά έργων μου, που σταδιακά έχω σκοπό να σας παρουσιάσω.