Ταξίδια μέσα στο χρόνο.. Παλιές ξεχασμένες γκραβούρες στο τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης ...

Old Athens,artpencil 35X50.

Ταξίδια μέσα στο χρόνο..
Παλιές ξεχασμένες γκραβούρες στο τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης που έπεσαν ένα πρωί στα χέρια μου καθώς έκανα ένα ξεκαθάρισμα στα πράγματα του αγαπημένου μου θείου.
Στα πράγματα που αποφάσισα να κρατήσω έτσι για να έχω κάτι από αυτόν,κάτι που ήξερα πόσο πολύ αγαπούσε..
Οι γκραβούρες ήταν οι κρυφές του αγάπες που πάντα τις κρατούσε μακριά από τα βλέμματα των άλλων,σαν μικρό παιδί που έκρυβε τα παιχνίδια του από τα άλλα παιδιά από φόβο μην και του τα πάρουν..
Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μου αποκαλύψει την κρυψώνα τους λέγοντάς μου πως όταν θα φύγει θα μπορούσα να της πάρω, με τον όρο να τις προσέχω όπως ακριβώς τις πρόσεχε και εκείνος.
Χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί μήνες από το φευγιό του μέχρι να μπορέσω να μπω σε εκείνο το σπίτι ,στο σπίτι που το βάραινε μια ιστορία ενός αιώνα και βάλε..
Φωτογραφίες παππούδων και προπάππων κορνιζαρισμένες να κρέμονται η μια δίπλα στην άλλη στους τοίχους,έπιπλα παλιά σκαλισμένα πάνω σε ξύλο ελιάς και κέδρου να κλείνουν το χώρο ασφυχτικά, να σε δυσκολεύουν να κινηθείς,να ανασάνεις,οικογενειακά κειμήλια αραδιασμένα στη σειρά πάνω στα μαρμάρινα τραπεζάκια και στις σκονισμένες  σερβάντες και στο τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης με τους χοντρούς τόμους της ελληνικής επανάστασης και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, οι γκραβούρες.
Προφυλαγμένες μέσα στις ζελατίνες να περιμένουν το καινούργιο τους  ιδιοκτήτη..
Για αρκετό καιρό τις κράτησα και εγώ φυλαγμένες στο πάνω ράφι της δικής μου βιβλιοθήκης μέχρι που κάποια στιγμή αποφάσισα να τις κατεβάσω και μία μία να τις δω, να τις παρατηρήσω..
Ταξίδεψα για αρκετή ώρα στο χθες και ομολογώ πως εκείνο το ταξίδι με συνεπήρε..
Όταν επέστρεψα αποφάσισα κάποιες από αυτές να προσπαθήσω να τις ζωντανέψω και πάλι πάνω στο χαρτί με τη βοήθεια του μολυβιού και των ξυλομπογιών μου..
Προσπάθησα..δεν ξέρω κατά πόσο πέτυχα να αποδώσω τα θέματά τους αλλά το προσπάθησα με πολύ σεβασμό και αγάπη..