Περπατώντας ανακαλύπτεις ομορφιές του χθες που θάφτηκαν μέσα σε σωρούς χαλασμάτων, πίσω από ετοιμόρροπα παράθυρα,αγριάδες και σκόνη της λήθης..
Περπατώντας ανακαλύπτεις πως ένα λεπτό και αδύναμο δεντράκι που ο αέρας έχει λυγίσει τα εύθραυστα κλαράκια του, μπορεί να προσελκύσει την προσοχή σου,να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον σου
Ένα παλιό ψαροκάικο που μπορεί κάποιες φορές να σε σε ξεσηκώσει για ταξίδια μεγάλα σε μέρη μακρινά και απάτητα,σε χώρες που το όνομά τους κανείς δεν γνωρίζει..
Ένα σπίτι παλιό και μια πικροδάφνη μπροστά από τη ξύλινη πόρτα του, που μπορεί να σου ξυπνήσουν θύμησες καταχωνιασμένες εδώ και χρόνια στα βάθη του μυαλού σου,να πλημμυρίσουν το είναι σου με μια βαθιά νοσταλγία,μια μελαγχολία γλυκιά μα και επίμονη..
Μια σύντομη στάση μπροστά σε μια συστάδα θάμνων που προσπαθούν μάταια να επιβληθούν στο βαθύ γαλάζιο της θάλασσας , που μπορεί να σου προσφέρει κάποιες στιγμές γαλήνης, χαράς, ευτυχίας..
No comments:
Post a Comment