Και πάνω που λέμε, να μας ήρθε η Άνοιξη...And just we say that spring is coming..

The coming of spring,acrylic on canvas 70X50.

Και πάνω που λέμε, να μας ήρθε η Άνοιξη,εκείνη αποφεύγοντας τα πολλά λόγια τις αγκαλιές για τα καλωσορίσματα  και τις γιορτές που προς τιμή της διοργανώνουμε, στέκεται παράμερα και απλά μας παρατηρεί, προσπαθώντας να κρύψει το περιπαιχτικό χαμόγελο που ζωγραφίζεται στα χείλη της..

Αρχίζει τότε να μας διακατέχει μια περίεργη αμηχανία ,δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, δεν έχουμε ιδέα για το πως πρέπει να φερθούμε .
Να αρκεστούμε στις μετρημένες στα δάχτυλα ηλιόλουστες μέρες που μας προσφέρει ή να θυμώσουμε γι'αυτό το παιχνίδι που κάθε λίγο μας παίζει;
Δυο τρεις μέρες μας επισκέπτεται και μετά κλείνοντας μας πονηρά το μάτι χάνεται,εξαφανίζεται,φεύγει ένας Θεός ξέρει για που..

Περίεργοι καιροί..παράξενα φερσίματα..
Παρόλα αυτά εγώ προετοιμάζομαι σιγά σιγά για τον ερχομό της κι'ας πεισμώνει εκείνη κι'ας αρνείται μέχρι τώρα να μείνει κοντά μας,να γιορτάσει ,να χαρεί και να τραγουδήσει μαζί μας και μετά να μας πάρει στην αγκαλιά της και να μας χαρίσει τη μοναδικότητα της εαρινής εποχής και την αρμονία των χρωμάτων της.

And just we say that spring is coming,
she stands by the side and  without a lot of words and hugs,
just observes us trying to hide the overcoat smile that is painted on her lips.

 Τhen begins to possess us a strange embarrassment,
 we do not know what to do, we have no idea how to behave.
Τo be satisfied οn the few sunny days that she offers to us
 or to be angry about her constant   come and go?
She visit us for two three days and then disappears..
Strange times,stange inquiries..

Ηowever, I am slowly preparing for her arrival.
What if she refuses to come close to us, celebrate with us, enjoy and sing with us
and then take us in her arms and give us the uniqueness of the spring season and the harmony of her colors.