Έντονα χρώματα, δυνατές αποχρώσεις, η κυριαρχία του μπλε, η δυναμική παρέμβαση του κίτρινου και του κόκκινου..

The end of summer,acrylic on canvas 50X70.

Έντονα χρώματα, δυνατές αποχρώσεις, η κυριαρχία του μπλε, η δυναμική παρέμβαση του κίτρινου και του κόκκινου..
Βραδιάζει νωρίτερα, σε λίγο ακόμα πιο νωρίς μέχρι που οι ώρες της λάμψης θα λιγοστέψουν καθιστώντας έτσι ακόμα πιο πολύτιμες τις πρωινές αναζητήσεις των λαμπερών χρωματικών αποχρώσεων και των ελπιδοφόρων αχτίνων του Θεού Ήλιου.
Έντονα χρώματα και πιο επιτακτική η ανάγκη, πιο σφοδρή η επιθυμία της αποτύπωσης τους πάνω στον καμβά.
Εξασθενούν σταδιακά οι καλοκαιριάτικοι πολύκλοποι  συνδυασμοί στην παλέτα της Φύσης,ανοιγοκλείνω τα μάτια για να προσαρμοστώ στη θέα των καινούργιων επιταγών που το Φθινοπωρινό ρεύμα θα επιβάλλει.

Το φως που μέχρι πριν λίγο έπεφτε κάθετα πάνω στα απόκρημνα βράχια της παραλίας, τώρα διστάζει,μαζεύεται, πισωπατά και σαστισμένο,αμήχανο προσπαθεί να βρει το δρόμο του, να χαράξει τη νέα του πορεία.

Μου μεταδίδει την αμηχανία του ,μου μεταφέρει το άγχος του και τότε οι προσπάθειες μου να κρατήσω τα χρώματα του καλοκαιριού γίνονται ακόμα πιο σκληρές, περισσότερο δυναμικές και απίστευτα επίμονες.

Αδιαφορώντας για τους κανόνες αφήνω τα χέρια μου να ανεβοκατεβαίνουν στον καμβά, να ανακατεύουν τα χρώματα, να παίζουν με την φωτεινότητα και τη λάμψη μιας Εποχής που χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία δίνει τα σκήπτρα της σε μιαν άλλη.

Φυσάει τα πρωινά και είναι διαφορετικό τούτο το φύσημα του αγέρα από εκείνο των προηγούμενων μηνών..

Αισθάνεσαι την ψύχρα του αντιλαμβάνεσαι το πείσμα του,νιώθεις τη διάθεση του για το καλωσόρισμα του Φθινοπώρου..

Σταματάω απότομα ότι κάνω..Κατεβάζω τον πίνακα από το καβαλέτο και δίνοντας του το όνομα που του πρέπει τον βάζω στην άκρη..

Ένα ακόμα καλοκαίρι που πέρασε,έφυγε,πάει..

Ένα ακόμα Φθινόπωρο που κοντοζυγώνει,έρχεται,φτάνει..

Εκεί στις Χώρες των Παραμυθιών και των Ονείρων συναντήθηκαν κάποτε τα χρώματα..

The meeting of colors,acrylic on canvas 50X70.

Εκεί στις Χώρες των Παραμυθιών και των Ονείρων συναντήθηκαν κάποτε τα χρώματα..
Εκατοντάδες χρώματα μαζί ενώθηκαν για να γιορτάσουν την γέννηση των αποχρώσεων και την επώαση των νέων.
Να γιορτάσουν την καθαρότητα του λευκού, τη δύναμη του κόκκινου,την ενέργεια του πορτοκαλί, το μυστήριο του μαύρου, την ηρεμία και τη γαλήνη του μπλε, την έξαψη και την διέγερση του κίτρινου..
Να πανηγυρίσουν για την επιτυχία της αναπαραγωγής τους, την αρμονία , την κομψότητα,τη ζεστασιά και τη σύνεση των σπλάχνων τους.

Εκεί στις Χώρες των Παραμυθιών συναντήθηκαν κάποτε τα χρώματα και όρκο έδωσαν να συνυπάρχουν ειρηνικά και να προσπαθούν πάντα να συμπληρώνουν το ένα το άλλο.
Να σέβονται το διαφορετικό, να αγκαλιάζουν το νέο, το καινούργιο, το ασυνήθιστο..
Να δίνουν την ώθηση για δημιουργία, το έναυσμα, για τη δημιουργικότητα και την προτροπή για τα δύσβατα μονοπάτια της πνευματικότητας.
Να ενεργοποιούν τη μνήμη,να ενισχύουν τη θέληση,την αποφασιστικότητα και την αισιοδοξία.
Να κρατούν ζωντανά τα πεδία της φαντασίας,της ευγένειας και της ευαισθησίας.

Εκεί στις Χώρες των Παραμυθιών και των Ονείρων συναντήθηκαν κάποτε τα Χρώματα και συμφώνησαν ομόφωνα τους όρκους τους ποτέ πως δεν θα  αθετήσουν...

Ετοιμάζω νέα ταξίδια..

Another trip,another life,acrylic on paper 50X70.

Ετοιμάζω νέα ταξίδια..

Δεν χάνω άλλο χρόνο,δεν σκορπώ άσκοπα τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες  μου σε σκέψεις που έχασαν το νόημα τους και ερωτήματα  που πλέον αρνούνται να δώσουν απαντήσεις..

Ανάμεικτα τα συναισθήματα ..

Από τη μια μία πικρή γεύση στα χείλη που  κάποιες νύχτες γίνεται ακόμα πιο έντονη και βαριά και από την άλλη μια υπέροχη αίσθηση ελευθερίας του νου.

Ετοιμάζω νέα ταξίδια γνωρίζοντας πλέον ότι η κλεψύδρα αδειάζει και η αναστροφή της μπορεί να μην είναι αυτή τη φορά εφικτή.

Αφήνω πίσω μου όλα εκείνα  που προσπάθησαν να μου κλέψουν το χρόνο ,όλα αυτά που βάλθηκαν να με ξεγελάσουν και αρχίζω να ξεδιπλώνω τους χάρτες μου.

Τους αραδιάζω πάνω στο τραπέζι και με μιαν περίεργη έξαψη να με κυριεύει ψάχνω για καινούργιους προορισμούς  και με τη βοήθεια της πυξίδας μου χαράζω νέες πορείες.

 Ετοιμάζω ταξίδια τις νύχτες που κοιτάζοντας τον ουρανό χαιρετώ τον αστερισμό της Κασσιόπης και του Ωρίωνα που φλερτάρουν με την Μικρή Άρκτο και τον Πολικό Αστέρα.

Ετοιμάζω ταξίδια τις μέρες που ο ήλιος αρχίζει να σηκώνεται σιγά σιγά πάνω από τον ορίζοντα και ανοίγοντας νωχελικά τις κατακόκκινες φτερούγες του σκορπά τα πολύτιμα δώρα του σε αυτήν εδώ την μικρή κουκίδα του Γαλαξία.